به جز ایران کشور های بسیاری وجود دارند که از برنج به عنوان غذای اصلی استفاده میکنند. اما نه فقط برنج سفید، بلکه برنج قهوه ای نیز طرفداران زیادی در سرتاسر دنیا دارد.
برنج قهوه ای ماده ی جداگانه ای از برنج سفید نیست اما خواص بیشتری از برنج سفید دارد و به دلیل داشتن سبوس جز غلات به شمار میرود.
دانه ی کامل برنج چندین لایه دارد که اگر لایه های آن جدا شود برنج سفید به دست می آید اما اگر فقط لایه بیرونی را جدا کنیم برنج قهوه ای خواهیم داشت.
این برنج سرشار از مواد معدنی مانند روی، فسفر، آهن، کلسیم، منیزیم، ویتامین های گروه B، پتاسیم، ویتامین E و Kمیباشد.
خواص برنج قهوه ای:
دیابت: بهترین گزینه برای افرادی است که دیابت دارند.زیرا در یک کربوهیدرات پیچیده روند آزاد سازی قند به مراتب کند تر است و ثبات قند را به همراه دارد، تا آنجا که انجمن دیابت آمریکا اعلام داشته به دلیل اینکه این برنج نیاز ویتامین های ضروری، فیبر و مواد معدنی را در بدن تامین میکند در مقایسه با نوع سفید آن انتخاب به مراتب بهتری برای افراد دیابتی است.
لاغری: به دلیل وجود منگنز که به سنتز چربی بدن کمک میکند خاصیت ضد چاقی دارد از این رو اگر به دنبال کاهش وزن و سلامت بیشتر هستید برنج قهوه ای را جایگزین برنج سفید نمایید.
افزایش ایمنی بدن: به ایمنی بالاتر بدن کمک میکند و توانایی بدن در برابر اضطراب و استرس بهبود میابد و میتواند انتخاب خوبی برای زنان شیرده به حساب آید.
این ها چند مورد از هزاران خواص این ماده مغذی است که روی طیف وسیعی از بیماری ها کاربرد دارد، به طور مثال برا یپیشگیری از سرطان روده بزرگ و سرطان سینه، عملکرد مناسب دستگاه گوارش، درمان بی خوابی، سلامت استخوان ها، بهبود عملکرد سیستم قلب وعروق و ... کاربرد دارد.
چند نکته:
برنج قهوه ای را به دلیل وجود املاح معدنی و چربی های ضروری نمیتوان بیش از 6 ماه نگهداری کرد و امکان فاسد شدن آن وجود دارد به همین دلیل باید در جای خشک تر و خنک تری در مقایسه با برنج سفید نگهداری شود.
زمان پخت آن به دلیل وجود پوسته بیرونی باید بیشتر از برنج سفید درنظر گرفته شود. قبل از پخت هم بهتر است نیم ساعت در آب خیس شودد که هنگام پخت نرم تر شود.
اما در مورد روش نگهداری مانند برنج سفید میتوان آن را در کیسه های پارچه ای نگهداری کرد.
ممکن از در موارد نادر ایجاد حساسیت های خفیف داشته باشد اما در کل هیچ ممنوعیت مصرفی ندارد.